Doel van de stichting.
Basisfilosofie fokkerij Arabo Friese Sportpaard.
Op 11 juni is deze “Stichting PAFS” notarieel vastgelegd te Helden. De Stichting wil helpen het Arabo-Friese sportpaard te
laten floreren.
Nu er overal ter wereld Arabo-Friezen gefokt worden en deze fokkerij door meerdere stamboeken gedragen wordt is er
behoefte aan coördinatie van kennis en beleid nodig.
De oprichters en bestuursleden van deze stichting zijn enkele fokkers en juryleden van het eerste uur.
De richtlijnen, die de aanzet van deze stichting waren, zijn samen te vatten in de volgende basisfilosofie:
1.
Een eigen Arabo-Fries type fokken, gebaseerd op prestatie van de voorouders of van hun genen.
Een paard, dat mee kan in de sport met gemiddelde warmbloed paarden.
Gebruik makend van de ervaring van verschillende mensen en besturen.
2.
Dit doel bereiken door een minimale inbreng van vers bloed, in eerste instantie prestatie-Arabier bloed (9-19%),
omdat dit reeds aanwezig is in de Fries.
Dit verklaart tevens de naam van het nieuwe ras.
3.
In een tweede fase gedoseerde inbreng (max 25%) van –in het verre verleden- aanverwante andere barokke
rassen om de huidige eisen in de sport te kunnen volgen, maar ook weer om inteelt te vermijden.
4.
Behoud van het fabuleuze karakter. Dit staat onder druk van de commerciële “zuivere rassen” fokkerij. Voor het
Arabo-Fries ras is dit hoofdzaak naast prestatie.
5.
Harmonisering van het fokbeleid en selectiecriteria tussen de erkende stamboeken die de Arabo-Friese fokkerij
actief willen steunen.
6.
Deze fokkerij toegankelijk maken voor iedere fokker, geen discriminatie door papierkleuren, predicaten, of men
nu wel of niet lid is van een bepaalde organisatie, of men “een bekende” is of niet.
7.
De individuele fokkers van ieder der organisaties helpen hun eigen fokkerij in de richting van prestatie te
ontwikkelen door aanmoedigingen te geven via het uitreiken van sportcertificaten voor fokproducten met een
hoge verwachtingswaarde voor de sport.
Welke bloed samenstelling moet een Arabo-Fries hebben?
In tegenstelling tot andere veredelde rassen vertrekt de Arabo-Fries van een bijzonder afwijkend type gecultiveerd ras met
veel inteelt. Het Friese paard.
Na inbreng van ander bloed verlies je de eerste paar generaties het Arabo-Friese type. Proefondervindelijk hebben we
kunnen vaststellen dat de ideale eindfase ligt bij een Fries bloed % van 80-90% en dat het Arabier % niet hoger mag
liggen dan 20%.
Minder vreemd bloed kan ook, maar dan weegt het genotype van de (Friese) moeder zwaarder.
Het is dus uiterst belangrijk een gewone kruisings fokkerij te vermijden en vaste homogeen verervende lijn te ontwikkelen,
zoals dit nu al het geval is met de Hamid en Gharib lijn.
Veel Friezen fokkers en organisaties staan niet open voor de ontwikkelingen in het buitenland. Dat is echter de
belangrijkste afzetmarkt voor alle paarden met Fries bloed.
Het Arabo-Friezen (of Friese Sportpaard of Arabo-Friesian) heeft daar hoog aanzien en zal ongetwijfeld een succesformule
zijn in de toekomst.
De “zuivere” en “gekruiste” Friezenfokkerijen zullen zich complementair ontwikkelen.
Het gaat tenslotte steeds om paarden met de meerderheid Fries bloed, het ene kan alleen maar positief bijdragen aan de
reputatie en de kwaliteit van het andere.
Dus een echte win/win situatie voor beide fokkerijen!
De Stichting PAFS zal een zo volledig mogelijk globaal overzicht
publiceren over alle fokkerij mogelijkheden, over activiteiten en
de vele sportsuccessen die bekend worden.
Jan Driessen